ผลการค้นหา

รังหยาว

หมายถึงก. รบกวนให้โกรธ เช่น ลางคนจับตะขาบมาเด็ดเขี้ยว เที่ยวทิ้งโรงหนังทำรังหยาว. (อิเหนา), (ถิ่น-ปักษ์ใต้) โมโห, โกรธ.

โกรธา

หมายถึง[โกฺร-] (กลอน) ก. โกรธ.

เคียด

หมายถึงก. เคือง, โกรธ.

งอน

หมายถึงโกรธกะบึงกะบอน, โกรธสะบัดสะบิ้ง

โกรธ

หมายถึง[โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).

โมโห

หมายถึงก. โกรธ.

พื้นเสีย

หมายถึงก. โกรธ.

รากเหง้า

หมายถึงน. ต้นเหตุ เช่น โลภ โกรธ หลง เป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งปวง; เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น กล้วย บอน ขิง ข่า.

รุษฏ์

หมายถึงก. แค้นเคือง, โกรธ. (ส. รุษฺฏ; ป. รุฏฺ).

ไฟสุมขอน

หมายถึงน. ไฟที่คุกรุ่นอยู่ในขอนไม้ขนาดใหญ่ ดับยาก, โดยปริยายหมายถึงอารมณ์รัก โกรธ หรือแค้นเป็นต้นที่ร้อนรุ่มอยู่ในใจ.

ขึ้ง

หมายถึงก. แค้น, เคือง, โกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น โกรธขึ้ง ขึ้งโกรธ ขึ้งเคียด.

พิโรธ

หมายถึง(ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ. (ป., ส. วิโรธ ว่า การขัดขวาง).