คำในภาษาไทย หมวด น

น
หมายถึง น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

น
หมายถึง พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน.

นก
หมายถึง น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว.

นก
หมายถึง น. เครื่องสับแก๊ปปืนให้ลั่น.

นกกระจอก
หมายถึง น. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง จุดแล้วจะพุ่งออกจากรังไปได้ไกล เรียกเต็มว่า นกกระจอกออกจากรัง; ชื่อไพ่จีนชนิดหนึ่งมี ๑๑๔ ตัว; เรียกปากที่มีแผลเปื่อยที่มุมปากว่า ปากนกกระจอก.

นกกระจอก
หมายถึง น. ชื่อปลาทะเลในสกุล Parexocoetus และ Cypselurus วงศ์ Exocoetidae ลำตัวยาวเพรียว แต่เป็นเหลี่ยมเกือบกลม ปากเล็กอยู่ปลายสุดของหัวแต่เชิดขึ้นเล็กน้อย ตาโต ครีบหลังและครีบก้นอยู่ค่อนไปทางหางซึ่งเป็นแฉกลึกโดยแฉกล่างยาวกว่าแฉกบน ที่สำคัญคือ ครีบอกซึ่งขยายใหญ่มากคล้ายปีกนกใช้ช่วยในการร่อนถลาไปเหนือผิวนํ้า ครีบบนของลำตัวสีเขียวหรือนํ้าเงินหม่น ข้างท้องสีขาวเงิน อาศัยอยู่บริเวณผิวนํ้าห่างฝั่ง ขนาดยาวประมาณ ๓๐ เซนติเมตร, ปลาบิน ก็เรียก.

นกกระจอกทอง
หมายถึง น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (บทดอกสร้อย).

นกกระทุง
หมายถึง ดู เหนียงนกกระทุง (๒).

นกกะปูด
หมายถึง (ปาก) น. คนที่ทนเก็บความลับไว้ไม่ได้, คนที่ชอบพูดเปิดเผยความลับของผู้อื่น.

นกกางปีก
หมายถึง น. กลอักษรชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า แสนรักร้อน (ร้อนรัก) หนักอกเอ๋ย ฉันใดจะได้ชมชิด (ชิดชม) เชย ไม่ลืมเลย (เลยลืม) ปลื้มอาลัย.

นกคุ่ม
หมายถึง น. ชื่อปืนชนิดหนึ่ง. (ตะเลงพ่าย).

นกจาก
หมายถึง น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (เงาะป่า; ดึกดำบรรพ์).

นกต่อ
หมายถึง (สำ) น. คนที่ทำหน้าที่ติดต่อหรือชักจูงหลอกล่อคนอื่นให้หลงเชื่อ (ใช้ในทางไม่ดี).

นกปล่อย
หมายถึง ดูใน กินสี่ถ้วย.

นกยูง
หมายถึง น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อนุราธา มี ๔ ดวง, ดาวประจำฉัตร ดาวอนุราธ หรือ ดาวอนุราธะ ก็เรียก.

นกรู้
หมายถึง (สำ) น. ผู้ที่มีไหวพริบรู้เท่าทันเหตุการณ์หรือภัยที่จะมาถึงตน.

นกสองหัว
หมายถึง (สำ) น. คนที่ทำตัวฝักใฝ่เข้าด้วยทั้ง ๒ ฝ่ายที่ไม่เป็นมิตรกันโดยหวังประโยชน์เพื่อตน.

นกหก
หมายถึง น. นกต่าง ๆ.

นกหวีด
หมายถึง น. เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังหวีด.

นกอยู่ในปล่อง
หมายถึง น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อาศเลษา มี ๕ ดวง, ดาวเรือน หรือ ดาวอสิเลสะ ก็เรียก.

นกุล
หมายถึง [นะกุน] (แบบ) น. พังพอน. (ป., ส.).

นกเขา
หมายถึง น. ชื่อเหยี่ยวในวงศ์ Accipitridae สีเทานํ้าตาลมีลายตลอดตัว อกสีนํ้าตาลลายกระขาว มักเกาะซ่อนตัวบนต้นไม้เพื่อคอยโฉบล่าเหยื่อ อยู่ตามลำพัง มีหลายชนิด เช่น เหยี่ยวนกเขาหงอน (Accipiter trivirgatus) เหยี่ยวนกเขาชิครา (A. badius) เหยี่ยวนกเขาพันธุ์ญี่ปุ่น (A. gularis).

นกเขา
หมายถึง ดู ขี้ขม.

นข,นข-,นขะ
หมายถึง [นะขะ-] (แบบ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. (ป., ส.).

นขทารณ์
หมายถึง น. เหยี่ยว. (ส.).

นขลิขิต
หมายถึง น. เครื่องหมายวงเล็บ รูปดังนี้ ( ).

นขา
หมายถึง [นะขา] (กลอน) น. เล็บ.

นขเลขา
หมายถึง น. การขีดด้วยเล็บ; การทาเล็บ. (ส.).

นค,นค-,นคะ
หมายถึง [นะคะ-] (แบบ) น. ภูเขา. (ป., ส.).

นคร,นคร-
หมายถึง [นะคอน, นะคะระ-] น. เมืองใหญ่, กรุง. (ป., ส.).

นครบาล
หมายถึง [นะคอนบาน] น. (เลิก) ผู้มีหน้าที่ในการปกครองนครหลวง; ชื่อทบวงการเมืองระดับกระทรวงในสมัยก่อน คือ กระทรวงนครบาล ซึ่งมีหน้าที่ปกครองเขตนครหลวง; เรียกตำรวจที่มีหน้าที่ระวังและระงับเหตุการณ์ทางอาญาในกรุงเทพมหานครว่า ตำรวจนครบาล.

นครบาลจังหวัด
หมายถึง (เลิก) น. ผู้ว่าราชการจังหวัดในเขตนครหลวง.

นครรัฐ
หมายถึง [นะคอนรัด] น. เมืองที่ปกครองตนเองเป็นอิสระ. (อ. city state).

นครวาสี
หมายถึง [นะคะระ-] น. ชาวนคร. (ป.).

นคราทร
หมายถึง [นะคะราทอน] (เลิก) น. ชื่อกรมมีหน้าที่ทำความสะอาดให้แก่พระนคร.

นครินทร์
หมายถึง [นะคะ-] น. จอมนคร, เจ้าเมือง, เมืองใหญ่. (ส. นคร + อินฺทฺร).

นครโสเภณี,หญิงนครโสเภณี
หมายถึง [นะคอน-, หฺยิงนะคอน-] น. หญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี, โสเภณี หญิงโสเภณี หญิงงามเมือง หรือ หญิงหากิน ก็ว่า, (แบบ) นครโสภิณี, หญิงนครโสภิณี.

นคินทร,นคินทร์
หมายถึง (กลอน) น. เขาใหญ่ เช่น นคินทรราชวงกต. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

นคเรศ
หมายถึง [นะคะเรด] (กลอน) น. เมือง.

นง
หมายถึง น. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).

นงคราญ
หมายถึง น. นางงาม, นางสาว.

นงคุฐ
หมายถึง (แบบ) น. หาง. (ป. นงฺคุฏฺ).

นงนุช
หมายถึง น. นางน้อง.

นงพะงา
หมายถึง น. นางงาม.

นงพาล
หมายถึง น. นางรุ่นสาว, นางสาวเด็ก.

นงพุธ,นงโพธ
หมายถึง น. นางงามเมื่อแรกรุ่น.

นงราม
หมายถึง น. นางงาม.

นงลักษณ์
หมายถึง น. นางผู้มีลักษณะดี, นางผู้มีขวัญดี.

นงเยาว์
หมายถึง น. นางสาว.

นท
หมายถึง [นด] (แบบ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่นํ้า, ลำนํ้า, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). (ป., ส.).

นที
หมายถึง [นะ-] (แบบ) น. แม่นํ้า. (ป.).

นทีรัย
หมายถึง น. กระแสนํ้า. (ส.).

นนตรา
หมายถึง [นนตฺรา] น. ต้นกระถิน. (ช.).

นนทรี
หมายถึง [นนซี] น. ชื่อปลานํ้าเค็มชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

นนทรี
หมายถึง [นนซี] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Peltophorum pterocarpum Backer ex Heyne ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลืองออกเป็นช่อตรงปลายกิ่ง ฝักแบนสีนํ้าตาลแกมแดง.

นนทลี
หมายถึง [นนทะลี] น. แม่ เช่น สี่ไทธิเบศร์วรดิลก ชนกแลนนทลี. (สมุทรโฆษ).

นนทิ
หมายถึง [นน-ทิ] น. ผู้มีความยินดี, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น นนทิกร นนทิการ; วัว. (ส.).

นนท์,นันทน์
หมายถึง (แบบ) น. ความสนุก, ความยินดี, ความรื่นเริง. (ป., ส.).

นบ
หมายถึง (กลอน) ก. ไหว้, นอบน้อม.

นบนอบ
หมายถึง ก. น้อมกายลงไหว้, นอบนบ ก็ว่า.

นปุงสกลิงค์,นปุงสกลึงค์
หมายถึง [นะปุงสะกะ-] (ไว) น. เพศของคำที่ไม่เป็นเพศชายและเพศหญิง เช่น ภูเขา บ้าน โต๊ะ เก้าอี้ ดิน นํ้า. (ป., ส. = กะเทย + ลิงฺค = เพศ).

นพ,นพ-
หมายถึง [นบ, นบพะ-] ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). (ป. นว; ส. นวนฺ).

นพกะ
หมายถึง [นบพะ-] น. ผู้ใหม่. (ป. นวก).

นพคุณ
หมายถึง [นบพะ-] น. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์ โบราณกำหนดราคาตามคุณภาพของเนื้อ หนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๙ บาท เรียกว่า ทองเนื้อเก้า หรือ ทองนพคุณเก้านํ้า, เรียกสั้น ๆ ว่า ทองนพคุณ.

นพนิต
หมายถึง [นบพะนิด] น. เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ป. นวนีต).

นพปฎล
หมายถึง [นบพะปะดน] ว. มีเพดาน ๙ ชั้น หมายถึง เศวตฉัตร. (ป. นว + ปฏล).

นพพล,นพพวง,นพพัน
หมายถึง [นบพน, นบพวง, นบพัน] น. วิธีฝึกหัดเลขโบราณอย่างหนึ่ง.

นพรัตน์
หมายถึง [นบพะ-] น. แก้ว ๙ อย่าง คือ เพชร ทับทิม มรกต บุษราคัม โกเมน นิล มุกดา เพทาย ไพฑูรย์, นวรัตน์ หรือ เนาวรัตน์ ก็ว่า. (ส.).

นพศก
หมายถึง [นบพะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๙ เช่น ปีเถาะ นพศก จุลศักราช ๑๓๔๙.

นพศูล
หมายถึง [นบพะสูน] น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ฝักเพกาลำภุขัน หรือ สลัดได ก็เรียก.

นพเก้า
หมายถึง [นบพะ-] น. ชื่อแหวนฝังพลอย ๙ อย่าง ทำเป็นยอดก็มี ฝังรอบวงแหวนก็มี สำหรับสวมในการมงคล; ชื่อแกงชนิดหนึ่งมีลักษณะคล้ายแกงส้ม ปรุงด้วยผักหลายชนิด เช่น ผักกระเฉด ผักบุ้ง ประสมปลาร้า, แกงซั้ว ก็เรียก.

นพเคราะห์
หมายถึง [นบพะเคฺราะ] (โหร) น. ดาวพระเคราะห์ทั้ง ๙ คือ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ เสาร์ พฤหัสบดี ราหู ศุกร์ เกตุ.

นภ,นภ-
หมายถึง [นะพะ-, นบพะ-] น. ฟ้า, หาว, อากาศ. (ป., ส. นภ, นภสฺ).

นภจร
หมายถึง [นบพะจอน] น. ผู้ไปในฟ้า. (ส. นภสฺจร).

นภดล
หมายถึง [นบพะดน] น. พื้นฟ้า. (ส. นภสฺตล).

นภมณฑล
หมายถึง [นบพะมนทน] น. ท้องฟ้า. (ส. นโภมณฺฑล).

นภวิถี
หมายถึง [นะพะ-] น. ทางฟ้า คือ วิถีโคจรแห่งตะวัน. (ส. นโภวิถี).

นภศูล
หมายถึง [นบพะสูน] น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ฝักเพกาลำภุขัน หรือ สลัดได ก็เรียก.

นภศูล,นพศูล
หมายถึง [นบพะสูน] น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ฝักเพกา ลำภุขัน หรือ สลัดได ก็เรียก.

นภสินธุ์
หมายถึง [นบพะ-] น. แม่นํ้าคงคา, แม่นํ้าในฟ้า คือ ทางช้างเผือกในตำราดาว. (ส. นภสินฺธุ).

นภา
หมายถึง (กลอน) น. ฟ้า.

นภาลัย
หมายถึง น. ฟากฟ้า, กลางหาว. (ป.).

นม
หมายถึง น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า, ของผู้หญิงมีต่อมสำหรับผลิตน้ำนมเป็นอาหารสำหรับลูกอ่อน ส่วนของผู้ชายมีขนาดเล็กและไม่มีน้ำนม, นมของสัตว์บางชนิด เช่น ลิง ค่าง ก็มี ๒ เต้าเช่นเดียวกับคน ส่วนของสัตว์บางชนิด เช่น สุนัข วัว ควาย มีหลายเต้าเรียงอยู่ที่ท้องเป็น ๒ แถว; แม่นม, ราชาศัพท์ว่า พระนม; น้ำนม เช่น เลี้ยงลูกด้วยนม; ชื่อสิ่งที่เป็นเต้าเป็นปุ่มคล้ายนม เช่น นมทองหลาง นมจะเข้; เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นปุยขาวห่อหุ้มต้นผักกระเฉดว่า นมผักกระเฉด, เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นปุยขาวห้อยติดอยู่ตามข้อพังพวยว่า นมพังพวย.

นม,นม-,นม-,นมะ
หมายถึง [นะมะ-] น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. (ป.; ส. นมสฺ).

นมกระแชง
หมายถึง น. ต้นไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

นมข้น
หมายถึง น. นมที่มีลักษณะข้นและมีรสหวานจัด ได้จากการทำให้นํ้าบางส่วนในนํ้านมวัวระเหยไปแล้วเติมนํ้าตาล.

นมควาย
หมายถึง น. ชื่อไม้เถาชนิด Uvaria hahnii J. Sinclair ในวงศ์ Annonaceae ดอกสีแดงเข้ม.

นมชะนี
หมายถึง น. ชื่อไม้เถาชนิด Artabotrys burmanicus A. DC. ในวงศ์ Annonaceae ดอกสีเขียวอมขาว.

นมช้าง
หมายถึง น. ชื่อไม้เถาชนิด Uvaria cordata Alston ในวงศ์ Annonaceae ดอกสีแดงเข้ม.

นมตาบอด,นมบอด
หมายถึง น. นมที่หัวบุ๋มเข้าไป.

นมตาสะแก
หมายถึง น. นมที่หัวยื่นออกมาเหมือนตาไม้สะแก.

นมตำเรีย,นมตำเลีย
หมายถึง ดู นมพิจิตร (๑).

นมนาง
หมายถึง น. เครื่องหมายวิสรรชนีย์รูปดังนี้ ะ.

นมนาง
หมายถึง น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวชนิด Trochus niloticus ในวงศ์ Trochidae ขนาดใหญ่กว่าหอยนมสาว เปลือกเป็นรูปกรวยแหลม พื้นผิวขรุขระและเวียนเป็นวงขึ้นไปยังปลายยอด อาศัยอยู่ตามโขดหินและแนวปะการัง เมื่อขัดผิวเปลือกออกจะเห็นเป็นมุก ใช้ทำเป็นเครื่องประดับ.

นมนาง
หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นชนิด Pouteria cambodiana Baehni ในวงศ์ Sapotaceae ลำต้นมีหนามแข็ง.

นมนาน
หมายถึง ว. นานมาก, นานนม ก็ว่า.

นมบกอกพร่อง
หมายถึง (กฎ; โบ) น. ลักษณะของหญิงที่ชายทำให้เสียความบริสุทธิ์แล้วทอดทิ้งไป เช่น แลมันทำชู้แล้วมันทอดหญิงนั้นเสีย ท่านว่ามันทำให้ลูกหลานท่านนมบกอกพร่อง ให้ไหมชายผู้เลมิดพ่อแม่ผู้เถ้าผู้แก่นั้นโดยขนาฎ. (สามดวง), มักใช้เพี้ยนไปเป็น นมตกอกพร่อง.

นมผง
หมายถึง น. สิ่งที่มีลักษณะเป็นผง ได้จากการนำนํ้านมวัวไปผ่านกรรมวิธีซึ่งทำให้ส่วนที่เป็นนํ้าระเหยออกไปหมด อาจเติมสารเคมีที่มีประโยชน์ต่อร่างกายลงไปด้วยก็ได้.

นมผา
หมายถึง น. หินงอกหรือหินย้อยซึ่งเกิดจากคราบหินปูนที่ย้อยลงมาจากเพดานถํ้า มีสีนวลอ่อนคล้ายนํ้านม เมื่อต้องแสงจะมีประกายแวววาว.

นมพวง
หมายถึง น. ชื่อนมที่มีฐานใหญ่ตั้งชิดกันทั้งคู่ ไม่ยานไม่งอน.