ผลการค้นหา

ถือหาง

หมายถึงก. เข้าทางฝ่ายที่ตนพอใจ. (มาจากภาษาชนไก่ ยึดเอาไก่ตัวใดตัวหนึ่งในการต่อรอง).

เพทาย

หมายถึงน. พลอยชนิดหนึ่ง สีแดงสลัว ๆ.

ติดร่างแห

หมายถึงก. พลอยติดไปด้วย (มักใช้ในทางไม่ดี), ติดหลังแห ก็ว่า.

อู

หมายถึงน. ชื่อไก่ชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่กว่าไก่แจ้ หงอนเล็ก ตัวผู้มีหลายสีแต่สีขนไม่สดใสเหมือนไก่แจ้ ตัวเมียมีสีดำเหลือบเขียวเท่านั้น, เรียกไก่อูชนิดที่เลี้ยงไว้ชนกันว่า ไก่ชน.

รัตนาวลี

หมายถึงน. สร้อยคอที่ทำด้วยเพชรพลอย. (ส.).

กะต๊าก

หมายถึงว. เสียงไก่ตัวเมียร้องเมื่อตกใจหรือออกไข่.

ไก่ชน

หมายถึงน. ชื่อไก่อูชนิดหนึ่งที่เลี้ยงไว้ตีกัน.

ติดหลังแห

หมายถึงก. พลอยติดไปด้วย (มักใช้ในทางไม่ดี), ติดร่างแห ก็ว่า.

ยอน

หมายถึงก. แยง เช่น เอาขนไก่ยอนหู.

ต้อย

หมายถึงว. จ้อย, เตี้ย, เล็ก, น้อย, เช่น ไก่ต้อย.

ตะเภา

หมายถึงน. ชื่อไก่ชนิดเดียวกับไก่บ้าน ตัวอ้วนป้อม เหนียงสั้นและกลม มีขนมากทั้งขนแข็งและขนอุยหลายสี มีหางสั้นและแผ่กว้างที่ฐาน เป็นไก่ที่บรรทุกมากับเรือสำเภาหรือเรือตะเภาจากประเทศจีน จึงเรียก ไก่ตะเภา.

รองบ่อน

หมายถึงว. ประจำบ่อน, ที่ยืนโรงไว้เผื่อเหลือเผื่อขาด เช่น ไก่รองบ่อน.