ผลการค้นหา

ผิดสำแดง,ผิดสำแลง

หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.

เต้าเจี้ยว

หมายถึงน. ถั่วเหลืองที่หมักเกลือสำหรับปรุงอาหาร. (จ.).

ปุ๋ย

หมายถึงน. สิ่งที่ใส่ลงไปในดินหรือให้ธาตุอาหารพืชหนึ่งหรือหลายธาตุ.

ยาวัส

หมายถึงน. ฟ่อนหญ้า, หญ้าหรืออาหารสำหรับสัตว์. (ส.).

ปัจฉาภัต

หมายถึงน. เวลาภายหลังบริโภคอาหาร คือ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไป. (ป.).

ภิกษาจาร

หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).

ส่งกลิ่น

หมายถึงก. กระจายออกไปจนได้กลิ่น เช่น อาหารส่งกลิ่นหอมน่ากิน.

โรงทาน

หมายถึงน. สถานที่แจกจ่ายอาหารแก่คนทั่วไปเป็นการกุศล.

เท้อ

หมายถึงว. อาการที่นํ้าขึ้นมากเต็มที่แล้วไม่ลดลงชั่วระยะหนึ่ง เรียกว่า นํ้าเท้อ; ไม่อยากอาหารเพราะยังอิ่มอยู่เป็นต้น.

น้ำเคย

หมายถึงน. นํ้าที่ได้จากเยื่อเคย (กะปิ) มีรสเค็ม ใช้ปรุงอาหาร.

อาสนศาลา

หมายถึงน. โรงฉันอาหาร (ใช้แก่พระสงฆ์).

โรตี

หมายถึงน. ชื่ออาหารแขกชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีนวดแล้วแผ่เป็นแผ่น ทอดในกระทะแบน ๆ กินเป็นอาหารคาวอย่างขนมปัง หรือกินเป็นอาหารหวานก็ได้โดยโรยน้ำตาลทราย นม เป็นต้น.