ค้นเจอ 140 รายการ

ลูกชักครอก

หมายถึงน. ลูกปลาจำพวกปลาช่อนที่ตามพ่อเป็นฝูง ๆ, ลูกครอก ก็ว่า.

เลื่อยชักไม้

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ มีขนาดใหญ่ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้นหรือแถบยาวติดกับปลายขาคันเลื่อยทั้งคู่ มีไม้ยาวที่เรียกว่า อกเลื่อย ยันอยู่ตรงกลาง ปลายขาคันเลื่อยด้านตรงข้ามมีเชือกคล้องรั้งและบิดเพื่อขึงใบเลื่อยให้ตึง ใช้คนชักเลื่อยคู่กัน ๒ คน.

ชักซุงตามขวาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรที่ไม่ถูกวิธีย่อมได้รับความลำบาก; ขัดขวางผู้มีอำนาจย่อมได้รับความเดือดร้อน.

ชักตะพานแหงนเถ่อ

หมายถึง(สำ) ก. ตั้งใจทำอะไรแล้วไม่เป็นผลสำเร็จ ต้องคอยค้างอยู่.

ฉากทิ้ง

หมายถึงน. ฉากลิเกละครเป็นต้นเขียนเป็นภาพต่าง ๆ แขวนทิ้งไว้กับที่ อาจชักรอกขึ้นลงได้, ฉากอ่อน ก็เรียก.

ระแวง

หมายถึงก. แคลงใจ, ชักจะสงสัย.

เอาใหญ่

หมายถึงก. กำเริบ เช่น เดี๋ยวนี้เขาชักจะเอาใหญ่แล้ว.

ชักใบให้เรือเสีย

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำขวาง ๆ ให้การสนทนาหรือการงานเขวออกนอกเรื่องไป.

เฉลียวใจ

หมายถึงก. นึกระแวงขึ้นมา, ชักจะสงสัย.

ตาตั้ง

หมายถึงว. อาการที่ตาแข็งและเหลือกในเวลาชัก.

อู๋อี๋

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงชักคันซอ.

มู่ลี่

หมายถึงน. เครื่องบังประตูหน้าต่างเป็นทำนองม่าน ทำด้วยซี่ไม้เล็ก ๆ ถักด้วยเชือกเป็นช่องโปร่ง มีรอกและเชือกสำหรับชักให้ม้วนและคลี่ได้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ