ตัวกรองผลการค้นหา
กริก,กริ๊ก
หมายถึง[กฺริก, กฺริ๊ก] ว. เสียงของแข็ง เช่น แก้ว โลหะ กระทบกัน.
ก้อง
หมายถึงว. ดังมากอย่างเสียงในที่จำกัดเช่นในโบสถ์, ดังไปได้ไกล เช่น เขาตะโกนก้องมาจากที่สูง.
กุกกัก
หมายถึงว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก; เสียงดังเช่นนั้น.
ขวับ,ขวับ,ขวับเขวียว
หมายถึง[ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว] ว. เสียงหวดไม้เรียว.
คราง
หมายถึง[คฺราง] ก. ร้องเบา ๆ เรื่อย ๆ ด้วยความเจ็บปวดหรือเสียใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ครวญ เป็น ครวญคราง; ร้องเสียงลากยาว ๆ อย่างเสียงฟ้าร้อง เช่น อัมพรอุทรคราง เรียมคร่ำ ครวญแม่. (นิ. นรินทร์).
ติดศัพท์
หมายถึงก. พูดใช้ศัพท์ยากหลาย ๆ คำ, พูดใช้ศัพท์คำใดคำหนึ่งบ่อย ๆ; แปลศัพท์ไม่ออก.
กระเดก,-กระเดก
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโดก เป็น กระโดกกระเดก.
กระเบี้ย,-กระเบี้ย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระบั้ว เป็น กระบั้วกระเบี้ย.
กระปิ่ม,-กระปิ่ม
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.
กระเปี้ย,-กระเปี้ย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปั้ว เป็น กระปั้วกระเปี้ย.
กลอนตลาด
หมายถึงน. คำกลอนสามัญ โดยมากเป็นกลอน ๘ เช่น กลอนนิราศ นิทานคำกลอน.
กระจิ๋ง,-กระจิ๋ง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุ๋ง เป็น กระจุ๋งกระจิ๋ง.