ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา คระแวง, ฟาด, ฟัด, เหวี่ยง, เหนี่ยง
ข้อเหวี่ยง
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อเพลา โดยมากมีลักษณะงอ สำหรับรับกำลังดันหรือกำลังฉุดให้เพลาหมุนรอบ ๆ, ภาษาปากว่า ข้อเสือ. (อ. crank).
พอวัดพอเหวี่ยง
หมายถึงก. พอสู้กันได้, พอฟัด หรือ พอฟัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.
วัดเหวี่ยง
หมายถึงก. พอสู้กันได้, ปานกัน.
พอฟัด,พอฟัดพอเหวี่ยง
หมายถึงก. พอสู้กันได้ เช่น เขามีฝีมือพอฟัดพอเหวี่ยงกัน, พอวัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.
เหวี่ยง
หมายถึง[เหฺวี่ยง] ก. ซัดเบี่ยงไป.
แรงเหวี่ยง
หมายถึง(ปาก) น. แรงหนีศูนย์กลาง.
หัวฟัดหัวเหวี่ยง
หมายถึงว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.
สุดเหวี่ยง
หมายถึงว. เต็มที่ เช่น สนุกจนสุดเหวี่ยง.