ตัวกรองผลการค้นหา
เอือด
หมายถึงว. ชื้น เช่น เกลือเอือด ผ้าเอือด. (ถิ่น-อีสาน) น. ดินที่มีธาตุเกลือปนอยู่และขึ้นเป็นขุยขาวที่หน้าดิน.
เอือน
หมายถึง(โบ) น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น. (ไตรภูมิ).
โฮกอือ
หมายถึงน. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใช้ปลาแห้งหรือหัวปลาแห้งเป็นต้นต้มกับหัวหอม ส้มมะขามหรือใบมะขามอ่อน แล้วเติมเกลือให้ออกรสเปรี้ยวเค็ม, ต้มโคล้ง ก็เรียก.
ไม่หือไม่อือ
หมายถึง(ปาก) ว. ไม่ตอบ, ไม่ขานรับ, เช่น เรียกแล้วก็ยังไม่หือไม่อือ.
นอนเอือก
หมายถึงก. นอนอืดอย่างเกียจคร้าน.
อือ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.
หมายถึงน. ลักษณะของเนื้อมะพร้าวแก่ที่บาง ขรุขระเหมือนผิวมะกรูด มีรสออกหวานไม่มัน เรียกว่า มะพร้าวเป็นเอือน หรือ มะพร้าวเอือนกิน.
เอือนกิน
หมายถึงว. เรียกลักษณะมะพร้าวเป็นเอือนว่า มะพร้าวเอือนกิน.
เอือม
หมายถึงว. เบื่อหน่ายในสิ่งที่ซํ้า ๆ ซาก ๆ มากเกินไป.