ตัวกรองผลการค้นหา
กะละมัง
หมายถึงน. เรียกชามที่ทำด้วยโลหะเคลือบว่า ชามกะละมัง.
กะลิงปลิง
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
กะโลง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลังไม้ฉำฉา, หีบไม้; (ถิ่น-พายัพ) โคลง.
กะสัง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะสัง. (ดู มะสัง).
กั้ง
หมายถึง(กลอน) ก. กั้น.
กังขา
หมายถึงน. ความเคลือบแคลง, ความสงสัย. (ป.).
กังสดาล
หมายถึง[-สะดาน] น. ระฆังวงเดือน เช่น แว่วสำเนียงเสียงระฆังกังสดาล. (อิเหนา).
กังไส
หมายถึงน. เครื่องถ้วยปั้นที่ทำมาจากแคว้นเกียงสีในประเทศจีน.
กังหันใบพัด
หมายถึงน. เครื่องยนต์ซึ่งใช้กังหันขับใบพัด.
กัดวาง
หมายถึงน. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง. (ดู อวนลอย).
กันแซง
หมายถึงน. กระแชง เช่น หลังคากันแซง. (พงศ. ร. ๓/๘).
กันตัง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นมีใบคัน. (พจน. ๒๔๙๓).