ค้นเจอ 1,066 รายการ

กะรางหัวขวาน

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Upupa epops ในวงศ์ Upupidae ปากยาวแหลมโค้งสีดำ หงอนสีส้มขอบดำ ลักษณะหงอนเหมือนหมวกของอินเดียนแดง ขนตามลำตัวสีนํ้าตาลแดง มีแถบดำขาวสลับกัน, การางหัวขวาน ก็เรียก.

ซีด

หมายถึงว. ไม่สดใสเพราะสีจางไป เช่น รูปนี้สีซีด หน้าซีด, ขาวอย่างไม่มีนํ้านวล เรียกว่า ขาวซีด.

สกาว

หมายถึง[สะกาว] ว. ขาว, สะอาด, หมดจด.

เผือก

หมายถึงว. ขาวอย่างผิดปรกติ เช่น ควายเผือก.

แก้ววิเชียร

หมายถึงน. ชื่อโรคซางละอองเป็นฝ้าบาง ๆ ที่ขึ้นตามลิ้นหรือเพดานหรือกระพุ้งแก้ม สีขาวดั่งเนื้อในมะพร้าว มีอาการท้องอืด ลงท้องนับหนไม่ถ้วน. (แพทย์).

ชุณห,ชุณห-

หมายถึง[ชุนหะ-] (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ป.).

ตาแหวน

หมายถึงน. ตาที่มีเส้นสีขาวหรือสีงาช้างเวียนรอบขอบตาดำ (มักใช้แก่ม้า วัว ควาย).

ปุ้ย

หมายถึงน. ลักษณะแก้มที่ตุ่ยออกมาเช่นในเวลากินอาหาร; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ของลับหญิง.

ตีนเทียน

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Himantopus himantopus ในวงศ์ Recurvirostridae ลำตัวด้านบนลายเขียว ด้านล่างสีขาว ปากสีดำและยาวเรียว ขายาวสีแดง ตัวผู้หัวสีดำ ตัวเมียหัวสีขาว พบอยู่ตามชายฝั่งแม่นํ้า กินกุ้งและปลา.

ผ้าใบกลอย

หมายถึงน. ผ้าขาวบางเนื้อแน่นละเอียด.

ฝรั่งมังค่า

หมายถึง(ปาก) น. ชนชาติผิวขาว.

กระดำกระด่าง

หมายถึงว. ดำ ๆ ด่าง ๆ, สีไม่เสมอกัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ