ตัวกรองผลการค้นหา
เพดานปาก
หมายถึงน. ส่วนบนของอุ้งปาก.
เพทุบาย,เพโทบาย
หมายถึงก. ทำเล่ห์กล, ทำอุบาย.
เพ่นพ่าน
หมายถึงก. ไปมาอย่างเปะปะ.
เพราะ
หมายถึงสัน. ด้วย, เหตุ, เพื่อ.
เพริศพราย,เพริศแพร้ว
หมายถึงว. งามระยับ.
เพริศพริ้ง
หมายถึงว. งามเฉิดฉาย, พริ้งเพริศ ก็ว่า.
เพรียง
หมายถึง[เพฺรียง] น. ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู, มักใช้ว่า เพรียงหู; เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝีว่ามีลักษณะเป็นเพรียง. ว. พร้อม, มักใช้คู่กันว่า พร้อมเพรียง.
เพรียบ
หมายถึง[เพฺรียบ] ก. เพียบ.
เพรียวลม
หมายถึงว. มีรูปร่างสูงโปร่ง สะโอดสะอง; มีรูปร่างเรียวบาง เคลื่อนไหวได้ว่องไว.
เพลงเชิด
หมายถึงน. ชื่อเพลงหน้าพาทย์ที่เกี่ยวกับอาการเยื้องกราย และการเดินของตัวละครในนาฏกรรมไทย ใช้ในการเดินทางไกล.
เพล็ด
หมายถึง[เพฺล็ด] ก. เผล็ด.
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. ชื่อกระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่นเช่นใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ เรียกว่า กระดาษเพลา.