ตัวกรองผลการค้นหา
แสยก
หมายถึง[สะแหฺยก] ก. แยกเขี้ยวแสดงอาการให้เห็นน่ากลัว.
ขู่กรรโชก
หมายถึงก. ทำให้กลัวโดยแสดงกิริยาอาการจะทำร้าย.
ใจเสีย
หมายถึงว. มีใจไม่ดีเพราะกลัวหรือวิตกกังวล, หมดกำลังใจ.
หวาดวิตก
หมายถึงก. มีความกังวลใจด้วยความหวาดกลัว.
หงอ
หมายถึงว. อาการที่กลัวจนตัวงอ, อาการที่กลัวลานหรือครั่นคร้ามไม่กล้าสู้, ในคำว่า กลัวหงอ, ใช้ว่า หงอก๋อ ก็มี.
ใจเสาะ
หมายถึงว. มีใจขี้กลัวหรือร้องไห้ง่าย, มีใจอ่อนแอ.
สยองขวัญ
หมายถึงว. น่าหวาดกลัวจนขวัญหาย เช่น นวนิยายสยองขวัญ.
ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
หมายถึง(สำ) ไม่ว่าผู้มีอำนาจจะว่าอย่างใด ผู้น้อยก็ต้องคล้อยตามไปอย่างนั้นเพราะกลัวหรือประจบ.
รู้อยู่ ๆ
หมายถึงไม่รู้เรื่องหรอก แต่ทำเป็นพูด อาจจะเพราะรำคาญหรือกลัวเสียหน้า
ตาลีตาเหลือก
หมายถึงว. อาการรีบร้อนลนลาน, ตื่นกลัว, ตาเหลือก ก็ว่า.
แหม่
หมายถึง[แหฺม่] ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.
เกี่ยง
หมายถึงก. อาการที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมทำเพราะกลัวจะเสียเปรียบกันเป็นต้น.