ตัวกรองผลการค้นหา
ตะแหง่ว,ตะแหง่ว ๆ
หมายถึงว. รบเร้าออดอ้อนเรื่อยไปจนน่ารำคาญ.
โบ๊เบ๊
หมายถึงว. มีเสียงเอ็ดอึงจนฟังไม่ได้ศัพท์.
กระถั่ว
หมายถึงน. นกอีเพา. (พจน. ๒๔๙๓).
กาเรการ่อน
หมายถึงน. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
ขึ้นสมอง
หมายถึงก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.
ง่อยเปลี้ยเสียขา
หมายถึงว. มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปรกติ.
ช้อนนาง
หมายถึงน. ต้นรางจืด. (พจน. ๒๔๙๓).
ชินชา
หมายถึงว. เคยบ่อย ๆ จนเลิกเอาใจใส่.
น้ำลายสอ
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่อยากมาก ในความเช่น อยากกินจนนํ้าลายสอ.
ละลนละลาน
หมายถึงว. ลนลาน เช่น ถูกดุเสียจนละลนละลาน.
ล้ำลึก
หมายถึงว. ลึกมากจนยากที่จะหยั่งถึง, ลึกล้ำ ก็ว่า.
กะทับ
หมายถึงน. นกตะขาบ. (พจน. ๒๔๙๓).