ตัวกรองผลการค้นหา
นมตาสะแก
หมายถึงน. นมที่หัวยื่นออกมาเหมือนตาไม้สะแก.
บุษย,บุษย-,บุษย์,บุษยะ,ปุษยะ,ปุสสะ
หมายถึง[บุดสะยะ-, บุด, บุดสะยะ, ปุดสะยะ, ปุดสะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือ โลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสำเภา หรือ ดาวสิธยะ ก็เรียก. (ส. ปุษฺย; ป. ปุสฺส); แก้วสีขาว; บัว.
ประสะ
หมายถึงก. ฟอกหรือชำระสิ่งต่าง ๆ เช่นเครื่องยาเพื่อให้สะอาดหรือให้รสอ่อนลง; ใช้เรียกยาที่เข้าเครื่องยาสิ่งหนึ่งเท่ากับเครื่องยาอื่น ๆ เช่น ประสะขิง ก็คือเข้าขิงเท่ากับยาอื่นเป็นต้น.
ปหังสนะ,ปหังสะ
หมายถึง[ปะหังสะนะ, -สะ] น. การรื่นเริง. (ป.).
ปัจจุส,ปัจจุส-,ปัจจูสะ
หมายถึง[ปัดจุดสะ-, ปัดจูสะ] (แบบ) น. เช้ามืด, ใกล้รุ่ง. (ป.).
ภิงสระ,ภิงสะ
หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).
มังส,มังส-,มังสะ,มางสะ
หมายถึงน. เนื้อของคนและสัตว์. (ป.).
มางสะ
หมายถึงน. เนื้อของคนและสัตว์. (ส. มำส; ป. มํส).
รักขสะ
หมายถึง[-ขะ-] น. รากษส. (ป.; ส. รากฺษส).
ลูกสะบ้า
หมายถึงน. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, สะบ้าหัวเข่า ก็ว่า.
ลูกสะใภ้
หมายถึงน. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
วัส,วัส-,วัสสะ
หมายถึง[วัดสะ-] น. ฝน, ฤดูฝน; ปี. (ป.; ส. วรฺษ).