ค้นเจอ 229 รายการ

รบาญ

หมายถึง[ระบาน] ก. รบ, สู้.

นักรบ

หมายถึงน. ผู้ชำนาญในการรบ, ทหาร.

ทะบู

หมายถึง(กลอน) น. ป้อม, หอรบ.

อรณ,อรณ-

หมายถึง[อะระนะ-] ก. ไม่รบ. (ป., ส.).

รบทัพจับศึก

หมายถึงก. รบราฆ่าฟันกับข้าศึกศัตรู.

เต้นเขน

หมายถึงก. อาการเต้นของพลรบที่เป็นมนุษย์ ยักษ์ และลิง ที่ออกเต้นเป็นจังหวะเข้ากับปี่พาทย์ในการเล่นโขนเมื่อเวลาเริ่มยกทัพ.

ธรรมยุทธ์

หมายถึงน. การรบกันในทางธรรม คือ รบกันในทางแข่งขันสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ถ้าใครสร้างได้แล้วก่อนก็ชนะ. (ส.).

ต่อต้าน

หมายถึงก. ปะทะไว้, ต้านทานไว้, สู้รบป้องกันไว้.

ต่อสู้

หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.

ราญรอน

หมายถึงก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.

ประดาพล

หมายถึงก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป.

เลว

หมายถึงว. มีค่าตํ่ากว่ามาตรฐาน เช่น กระดาษเลวเขียนหมึกแล้วซึม; สามัญ เช่น ทหารเลว ไพร่เลว; ต่ำ, ทราม, เช่น มารยาทเลว. ก. รบ, รบศึก, มักใช้เข้าคู่กับคำ รบ เป็น รบเลว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ