ค้นเจอ 158 รายการ

กินรุก

หมายถึงก. เดินหมากเข้าไปกินหมากของอีกฝ่ายหนึ่งแล้วอยู่ในตำแหน่งที่จะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่งทันที (ใช้ในการเล่นหมากรุก).

เชี่ยน,เชี่ยนหมาก

หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่เครื่องหมากพลู.

ทรภิกษ์

หมายถึงน. การขาดแคลนอาหาร, ข้าวยากหมากแพง.

ผการาย

หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.

วรากะ

หมายถึง(แบบ) น. ตุ่ม, ไห, หม้อนํ้า. ว. น่าเวทนา, น่าสงสาร. (ป., ส.).

ขลุกขลัก

หมายถึงว. ติดกุกกักอยู่ในที่แคบ, ติดขัด, ไม่สะดวก, เสียงดังอย่างก้อนดินกลิ้งอยู่ในหม้อหรือในไห.

เภสัชเพลา

หมายถึง[เพสัดเพ-] น. หมากพลูบุหรี่ที่ถวายพระ.

ปิตามหัยกา,ปิตามหัยยิกา

หมายถึง[-มะไหยะกา, -มะไหยิกา] (ราชา) น. ปู่ทวด, ตาทวด.

หน้าแก่

หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.

หมากอีแปะ

หมายถึงน. หมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ.

ศรี

หมายถึง[สี] น. พลู. (ม.); (ราชา) หมากพลู เรียกว่า พระศรี.

อาภัพเหมือนปูน

หมายถึง(สำ) ทำดีแต่มักถูกมองข้ามไปหรือไม่มีใครมองเห็น คล้ายในการกินหมาก จะต้องมีหมาก พลู ปูน ๓ อย่างประกอบกัน แต่คนมักพูดว่า กินหมากกินพลู โดยมิได้พูดถึงปูนเลย จะพูดถึงบ้างก็เป็นไปในทางที่ไม่ดีว่า ปูนกัดปาก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ