ตัวกรองผลการค้นหา
เกี่ยวแฝกมุงป่า
หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.
ทาย
หมายถึงน. ป่า. (ป.; ส. ทาว).
พนอง
หมายถึง[พะ-] น. ป่า. (ข. พฺนง).
ไม้ล้มขอนนอนไพร
หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.
อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ
หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).
ควายโทน
หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.
แนวป่า
หมายถึงน. ชายป่าที่เห็นเป็นทิวยาวไป.
ป่าโปร่ง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.
พนาศรัย
หมายถึงน. ผู้อยู่ป่า. (ส. วนาศฺรย).
เยิง
หมายถึงว. ป่าเถื่อน. น. ป่า เช่น มาแต่เยิง.
เรี้ยวรก
หมายถึงว. รกมาก เช่น ป่าเรี้ยวรก, รกเรี้ยว ก็ว่า.
วนาลี
หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).