ค้นเจอ 1,097 รายการ

ผริต,ผริต-

หมายถึง[ผะหฺริด, ผะริตะ-] ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).

ผลลัพธ์

หมายถึงน. จำนวนที่ได้จากการคำนวณ เช่น ถอดกรณฑ์ที่ ๒ ของ ๔๙ ได้ผลลัพธ์เป็น ๗, ผล ก็ว่า.

ผลัด

หมายถึง[ผฺลัด] ก. เปลี่ยนแทนที่ เช่น ผลัดเสื้อผ้า ผลัดเวร ผลัดใบ ผลัดขน. น. ลักษณนามเรียกการผลัดเปลี่ยนเวรยาม เช่น เปลี่ยนเวรวันละ ๓ ผลัด.

ผลาญ

หมายถึง[ผฺลาน] ก. ทำลายให้หมดสิ้นไป, บางทีหมายถึงทำลายทรัพย์สมบัติให้หมดสิ้นไป เช่น ผลาญพ่อผลาญแม่ คือ ทำลายทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ให้หมดสิ้นไป.

ผลาผล

หมายถึง[ผะลาผน] น. ลูกไม้ใหญ่น้อย. (ป.).

ผลึก

หมายถึง[ผะหฺลึก] น. ชื่อแก้วอย่างหนึ่งมีสีใสขาว เรียกว่า แก้วผลึก, สิ่งมีลักษณะขาวใสดั่งแก้ว เช่น น้ำตาลตกผลึก ผลึกน้ำตาล. (ป. ผลิก); (วิทยา) ของแข็งที่มีโครงสร้างเป็นรูปทรงเรขาคณิตที่แน่นอนเฉพาะตัว. (อ. crystal).

ผลือ

หมายถึง[ผฺลือ] น. ปม.

ผลุง

หมายถึง[ผฺลุง] ว. อาการที่ทิ้งหรือปาสิ่งของไปโดยเร็ว เช่น ทิ้งผลุง, อาการที่กระโดดไปโดยเร็ว ในคำว่า โดดผลุง, เสียงอย่างเสียงของหนักตกนํ้า.

ผลูบด

หมายถึงน. ทางเลี้ยว. (ข.).

ผวย

หมายถึงน. เรียกผ้าห่มนอนว่า ผ้าผวย.

ผสมผสาน

หมายถึงก. เก็บไว้ทีละเล็กทีละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.

ผอก

หมายถึงน. การกินข้าว; ข้าวที่กิน; ภาชนะที่อาจสวมหรือใส่สิ่งอื่นได้, ปลอก; ปลาหรือกุ้งประสมตำกับเกลือ. (ถิ่น-อีสาน) ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ