ตัวกรองผลการค้นหา
หัวหด
หมายถึงก. กลัวมาก, ขยาด, เช่น ได้ยินแค่ชื่อก็หัวหดแล้ว. ว. ใช้ประกอบกับคำ กลัว ในความว่า กลัวจนหัวหด หมายความว่า กลัวมาก.
รู้หาญรู้ขลาด
หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.
ตีป่าให้เสือกลัว
หมายถึง(สำ) ก. ขู่ให้กลัว.
ขยั้น
หมายถึง[ขะยั่น] ก. คร้าม, เกรง, ไม่กล้า, แหยง.
กลัวลาน
หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.
ภีมะ
หมายถึงว. น่ากลัว. (ป., ส.).
เลือดเข้าตา
หมายถึง(สำ) ก. ฮึดสู้โดยไม่เกรงกลัวเพราะไม่มีทางเลือกหรือเจ็บช้ำน้ำใจเป็นต้น, กล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำเพราะทนถูกบีบคั้นไม่ไหว.
เก่งกาจ
หมายถึงก. กล้าหาญไม่กลัวอะไร.
ภีตะ
หมายถึงก. กลัว. (ป., ส.).
ระลง
หมายถึง(กลอน) ก. ครั่นคร้าม, กลัว.
โจ่งครึ่ม,โจ๋งครึ่ม,โจ่งครุ่ม
หมายถึงว. ลักษณะเสียงอย่างหนึ่งคล้ายกับเสียงกลองแขกดัง เลยหมายความเลือนไปถึงทำการสิ่งไร ๆ ที่เป็นการเปิดเผย, อย่างเปิดเผย, อย่างโจ่งแจ้ง, อย่างไม่เกรงกลัวใคร.
ขลาด
หมายถึง[ขฺลาด] ว. มักกลัว, ไม่กล้า.