ค้นเจอ 100 รายการ

แถ

หมายถึงก. อาการที่นกเป็นต้นเอียงปีกร่อนลง, อาการที่ของแบน ๆ เช่นกระเบื้องหรือรูป แฉลบหรือร่อนไปเฉียง ๆ, โดยปริยายเรียกอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น วัน ๆ ไม่เห็นทำการทำงาน ได้แต่แถไปโน่นไปนี่.

โถ

หมายถึงน. ภาชนะโดยมากทำด้วยดินเผาหรือกระเบื้องเคลือบปากกว้าง มีฝาปิด, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โกศโถ.

ทวนสบถ

หมายถึงก. ไม่ทำตามคำสบถ.

ทวิบถ

หมายถึงน. สถานที่ที่ทางทั้ง ๒ ตัดผ่านกัน, สี่แยก. (ส.).

บุคคลผู้ไร้ความสามารถ

หมายถึง[บุกคน-] (กฎ) น. บุคคลใด ๆ ซึ่งไม่มีความสามารถตามกฎหมาย หรือความสามารถถูกจำกัดโดยบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยความสามารถ.

แปลโดยอรรถ

หมายถึงก. แปลตามเนื้อความ, แปลตามอรรถ ก็ว่า.

มูลไถ

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งตัวขนาดนกกระจาบฝน โตกว่านิดหน่อย เรียกสามัญว่า นกขี้ไถ. (พจน. ๒๔๙๓).

ราชรถ

หมายถึง[ราดชะรด] น. ยานพาหนะชนิดล้อเลื่อน มีบุษบกเป็นเครื่องประกอบพระราชอิสริยยศของพระมหากษัตริย์ ในปัจจุบันมีอยู่ ๒ คัน คือ พระมหาพิชัยราชรถ กับ เวชยันตราชรถ ใช้ประดิษฐานพระบรมโกศและพระโกศ.

ศลัถ

หมายถึง[สะลัด] น. ลุ่ย, หลุด; หลวม, ไม่แน่น. (ส.).

เสื้อสามารถ

หมายถึงน. เสื้อที่มอบให้เพื่อแสดงว่าผู้รับมีคุณสมบัติดีเด่นในด้านกีฬา.

หงสรถ

หมายถึง[หงสะรด] น. พระผู้มีหงส์เป็นพาหนะ คือ พระพรหม.

อกุศลกรรมบถ

หมายถึง[อะกุสนละกำมะบด] น. ทางแห่งความชั่ว, ทางบาป, มี ๑๐ อย่าง คือ กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ และมโนทุจริต ๓. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ + ปถ; ป. อกุสลกมฺมปถ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ