ตัวกรองผลการค้นหา
ไพร่ส่วย
หมายถึง(โบ) น. พวกไพร่หลวงที่ไม่ต้องการเข้าประจำการ แต่ต้องหาสิ่งของใช้ในราชการส่งมาแทนทุกปี.
ไพรำ
หมายถึงน. มณีอันมีค่า. (ทมิฬ ไพลำ ว่า เพชร).
ไพล่
หมายถึง[ไพฺล่] ก. ไขว้ เช่น เอามือไพล่หลัง, เอี้ยว, หลบไป, หลีกไป; แทนที่จะเป็นอย่างนี้กลับเป็นอีกอย่างหนึ่ง เช่น เคยทำอย่างนี้ ไพล่ไปทำอย่างนั้น.
ไพล่หลัง
หมายถึงก. เอาแขน ๒ ข้างไขว้ไปข้างหลัง เช่น ถูกจับมัดมือไพล่หลัง, เอามือ ๒ ข้างจับกันไขว้ไว้ข้างหลัง เช่น ตำรวจยืนถ่างขาเอามือไพล่หลังในเวลายืนรับเสด็จ.
ไพศาข,ไพศาข-,ไพศาขะ
หมายถึง[ไพสาขะ] น. เดือน ๖; ชื่อดาวฤกษ์ที่ ๑๖ ของดาวฤกษ์ ๒๗. (ป. วิสาข; ส. ไวศาข).
ไพศาล
หมายถึงว. กว้างใหญ่. (ส. วิศาล; ป. วิสาล).
ไพรสัณฑ์
หมายถึงน. แนวป่า.
ไพรชน
หมายถึง[ไพฺร-] (แบบ) น. ไพชน.
ไพรที
หมายถึง[ไพฺร-] (แบบ) น. ไพที.
ไพร่ฟ้า
หมายถึงน. ข้าแผ่นดิน, ราษฎร.
ไพร่หลวง
หมายถึง(โบ) น. พลที่เข้าประจำการแล้ว.
ไพศาขบุรณมี
หมายถึง[ไพสาขะบุระนะมี] น. วันเพ็ญเดือน ๖. (ส.; ป. วิสาขปุณฺณมี).