ตัวกรองผลการค้นหา
ถือบังเหียน
หมายถึงก. มีอำนาจบังคับให้เป็นไปตามต้องการ.
อาณาประชาราษฎร์
หมายถึงน. พลเมืองที่อยู่ในอำนาจปกครอง.
อาณาจักร
หมายถึงน. เขตแดนที่อยู่ในอำนาจปกครองของประเทศหนึ่ง ๆ; อำนาจปกครองทางบ้านเมือง, คู่กับ ศาสนจักร ซึ่งหมายความว่า อำนาจปกครองทางศาสนา.
ทะนงศักดิ์
หมายถึงก. ถือดีในอำนาจของตัว.
อาณาเกษตร,อาณาเขต
หมายถึงน. เขตแดนในอำนาจปกครอง.
สงครามเย็น
หมายถึงน. การต่อสู้ระหว่างประเทศต่อประเทศโดยไม่ใช้อาวุธ แต่ใช้อำนาจอื่นแทน เช่น อำนาจทางการเมือง อำนาจทางเศรษฐกิจ.
บัญชา
หมายถึงน. คำสั่งของผู้มีอำนาจบังคับในการปกครอง. ก. สั่งการตามอำนาจหน้าที่.
บังคับบัญชา
หมายถึงก. มีอำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการให้เป็นไปตามอำนาจหน้าที่. น. อำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการให้เป็นไปตามอำนาจหน้าที่, เรียกผู้มีอำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการนั้นว่า ผู้บังคับบัญชา, เรียกผู้อยู่ใต้อำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการนั้นว่า ผู้ใต้บังคับบัญชา.
เดโชชัย
หมายถึงน. ความชนะด้วยอำนาจ. (ป., ส.).
บัญชาการ
หมายถึงก. สั่งการงานตามอำนาจหน้าที่.
เบี้ยล่าง
หมายถึงว. ใต้อำนาจ, เสียเปรียบ, เป็นรอง.
หมดบุญ
หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดอำนาจ หรือ หมดวาสนาบารมี ก็ว่า; (ปาก) ตาย.