ตัวกรองผลการค้นหา
ท่วงที
หมายถึงน. ท่าทาง, หน่วยก้าน, ชั้นเชิง.
ท้องร่วง
หมายถึงว. อาการที่ท้องเดินอย่างแรง.
ทอดรวง
หมายถึงก. ออกรวง (ใช้แก่ต้นข้าว).
ทะลวง
หมายถึงก. ทำให้เป็นช่องทะลุ เช่น ทะลวงปล้องไม้ไผ่, ทำให้เป็นทางหรือเป็นช่องทะลุเข้าไป เช่น ทะลวงฟัน บุกทะลวง.
ทิ้งถ่วง
หมายถึงดู หิงห้อย, หิ่งห้อย.
ไทยหลวง
หมายถึงน. ไทยใหญ่.
บวง
หมายถึงก. บูชา เช่น บวงเทพทุกเถื่อนถํ้า มณฑล ทวีปเอย. (นิ. นรินทร์), มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น บนบวง บวงสรวง บำบวง.
แปวง
หมายถึงน. แปที่วางอยู่บนจันทันกันสาดหรือจันทันระเบียงของเรือนไทย โบสถ์ วิหาร หรือวางอยู่บนจันทันสำหรับอาคารที่มีหลังคาทรงปั้นหยา.
ผักขวง,ผักขี้ขวง
หมายถึงดู ขวง ๑.
พวงคราม
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Petrea volubilis L. ในวงศ์ Verbenaceae ใบแข็งและคาย ดอกสีม่วงครามเป็นกลีบ ๕ แฉก คล้ายรูปดาว ออกเป็นช่อใหญ่.
พวงชมพู
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาขนาดเล็กชนิด Antigonon leptopus Hook. et Arn. ในวงศ์ Polygonaceae ดอกสีชมพูรูปหัวใจเล็ก ๆ ออกเป็นช่อยาว ออกดอกตลอดปี.
พ่วงพี
หมายถึงว. อ้วนลํ่า.