ตัวกรองผลการค้นหา
คลุกคลีตีโมง
หมายถึงก. มั่วสุมหรืออยู่ร่วมคลุกคลีพัวพันกันอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา.
ปลุกผี
หมายถึงก. นั่งบริกรรมคาถาจนกระทั่งผีลุกขึ้นมาหรือปรากฏกาย เพื่อใช้ให้ไปทำประโยชน์ตามที่ตนปรารถนา หรือเพื่อลนเอานํ้ามันจากคางผีตายทั้งกลม ที่เรียกกันว่า น้ำมันพราย สำหรับดีดให้หญิงหลงรัก; รื้อฟื้นเรื่องที่ยุติไปแล้วขึ้นมาใหม่ เช่น ปลุกผีคอมมิวนิสต์.
ปลุกพระ
หมายถึงก. บริกรรมคาถาเสกพระเครื่องเพื่อให้เกิดความขลัง.
พาลุก
หมายถึงน. ทราย. (ป., ส. วาลุก).
ระลุก
หมายถึงว. คับ.
ลุก
หมายถึงก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. (จารึกสยาม); ไหม้โพลงขึ้น เช่น ไฟลุก.
ลุกลาม
หมายถึงก. แผ่กว้างออกไปโดยเร็ว เช่น ไฟลุกลามไปอย่างรวดเร็ว.
ลุกะโทษ,ลุแก่โทษ
หมายถึงก. สารภาพผิดยอมให้ลงโทษตามแต่จะเห็นสมควร.
อีหลุกขลุกขลัก
หมายถึงว. ติดขัด, ไม่สะดวก, ไม่คล่อง.
ขลุก
หมายถึง[ขฺลุก] ว. ง่วนอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือในที่ใดที่หนึ่ง.
ทะลุกลางปล้อง
หมายถึงก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากำลังพูดกันอยู่.
ปลุกตัว
หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิแล้วบริกรรมคาถา เพื่อให้อยู่คงกระพันชาตรี.