ตัวกรองผลการค้นหา
วาสะ
หมายถึงน. การอบ; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
วิหายสะ
หมายถึง[-หายะสะ] น. ฟ้า, อากาศ. (ป., ส.).
ศวาสะ
หมายถึงน. การหายใจ, ลมหายใจ. (ส. ศฺวาส).
สธุสะ,สาธุสะ
หมายถึงคำเปล่งขึ้นก่อนกล่าวคำอื่น เพื่อขอความสวัสดิมงคลอย่างเดียวกับคำ ศุภมัสดุ.
สะ
หมายถึงก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
สีสะ
หมายถึงน. ศีรษะ. (ป.; ส. ศีรฺษ).
กระเสาะกระแสะ
หมายถึงว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, เสาะแสะ ก็ว่า.
ถือวิสาสะ
หมายถึงก. ถือว่าสนิทสนมเป็นกันเอง เช่น ถือวิสาสะหยิบหนังสือเพื่อนไปโดยไม่บอก.
นางแต่งตัวสะ
หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางสะ หรือ สาวสะ ก็เรียก.
รัส,รัส-,รัสสะ
หมายถึง[รัดสะ-] ว. สั้น. (ป.).
หมายถึงน. การอยู่, การพัก; ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).
สาวสะ
หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ นางสะ ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึงสาวรุ่น.