ตัวกรองผลการค้นหา
เอกพจน์
หมายถึง[เอกกะ-] (ไว) น. คำที่กล่าวถึงสิ่งเดียว.
เวณะ
หมายถึงน. ช่างจักสาน. (ป.; ส. ไวณ).
กริยานุเคราะห์
หมายถึง(ไว) น. กริยาที่ใช้ช่วยกริยาอื่น เช่น คง จะ ถูก น่า
หน้าบาง
หมายถึงว. มีความรู้สึกไวต่อสิ่งที่น่าละอาย.
รัย
หมายถึงว. รยะ, เร็ว, ไว. (ป., ส. รย).
รยะ
หมายถึงว. เร็ว, พลัน, ไว, ด่วน. (ป., ส.).
กริยาช่วย
เร็ว,เร็ว ๆ
หมายถึงว. ไว เช่น กินเร็ว หายเร็ว ๆ, รีบ เช่น เร็วเข้า เร็ว ๆ หน่อย, ด่วน, ไม่ชักช้า, เช่น ขอให้มาโดยเร็ว.
อาศุ
หมายถึงว. เร็ว, ไว, คล่อง. (ส.; ป. อาสุ).
พระนาย
หมายถึงน. คำเรียกหัวหมื่นมหาดเล็ก เช่น เจ้าหมื่นไวยวรนาถ เรียกว่า พระนายไวยวรนาถ.
เวณิก
หมายถึงน. คนดีดพิณ. (ป.; ส. ไวณิก).
กรด
หมายถึง[กฺรด] (ปาก) ว. ยิ่ง, มาก, เช่น ไวเป็นกรด ฉลาดเป็นกรด.