ค้นเจอ 30 รายการ

อังสา

หมายถึงน. บ่า, ไหล่. (ป., ส. อํส).

อังก์

หมายถึงน. องก์, ตอนหนึ่งของเรื่องละคร. (ป.).

อังกาบฝรั่ง

หมายถึงดู ต้อยติ่ง.

อังคณะ

หมายถึงน. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).

อังสกุฏ

หมายถึง[-กุด] น. จะงอยบ่า.

อังสภาระ

หมายถึงน. ของแบก.

อังกนะ

หมายถึง[-กะนะ] น. การทำเครื่องหมาย, การประทับตรา. (ส.).

อังกะลุง

หมายถึงน. ชื่อเครื่องดนตรีอย่างหนึ่งของชวา ใช้เขย่าให้เกิดเสียง.

อังกา

หมายถึงน. ตัวอักษรที่จารไว้หัวลานสำหรับบอกจำนวนใบลานที่จารแล้ว ๑๒ ตัวเป็น ๑ อังกา และ ๒ อังกา เป็น ๑ ผูก.

อังกาบ

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Barleria cristata L. ในวงศ์ Acanthaceae ลำต้นไม่มีหนาม ดอกสีม่วง.

อังกุระ,อังกูร

หมายถึง[-กูน] น. หน่อ, หน่อเนื้อเชื้อไข, เชื้อสาย; มักใช้ อังกูร เป็นส่วนท้ายของสมาส เป็น อางกูร เช่น พุทธางกูร นรางกูร. (ป., ส.).

อังคาส

หมายถึง[-คาด] ก. ถวายอาหารพระ, เลี้ยงพระ. (ข.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ