ตัวกรองผลการค้นหา
หน่ายหนี
หมายถึงก. จากไปเพราะเบื่อหรือทนไม่ไหวเป็นต้น.
ติง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ขยับเขยื้อน, ไหว.
จล
หมายถึง[จน] ก. ไหว, สั่น, เช่น จลวิจล. (ป.).
ล้นมือ
หมายถึงว. มากเกินกว่าจะทำไหว เช่น มีงานล้นมือ.
อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก
หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.
ตะบันน้ำกิน
หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.
ยวบ
หมายถึงก. อาการที่ไหวจะยุบลง เช่น นอกชานยวบ.
สะเทิน
หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.
เฮือก
หมายถึงว. อาการที่ถอนใจใหญ่เนื่องจากเหนื่อยหน่ายหรือโล่งใจเป็นต้น ในคำว่า ถอนใจเฮือก, คำประกอบอาการไหวหรือสะดุ้ง แสดงว่า ไหวอย่างแรง เช่น เรือนไหวเฮือก หรือสะดุ้งทันที ในคำว่า สะดุ้งเฮือก.
โงง,โงงเงง
หมายถึงก. โคลง, ไหว, ตั้งไม่ตรง, โยกโคลง, ตั้งอยู่ด้วยอาการไม่มั่นคง.
ดิก ๆ
หมายถึงว. ระรัว ในคำว่า ไหวดิก ๆ สั่นดิก ๆ.
อดรนทนไม่ได้,อดรนทนไม่ไหว
หมายถึงก. ไม่สามารถจะอดทนต่อไปได้.