ตัวกรองผลการค้นหา
พลตระเวน
หมายถึง[พน-] (โบ) น. พลตำรวจพระนครบาลผู้ตรวจตราเหตุการณ์.
กระเวน
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น กระเวนวังนัวกระเวนดง ช่างทองลงจับทองยั้ว. (ลอ).
ตระเวนไพร,ตระเวนวัน
หมายถึงดู ระวังไพร, ระวังวัน.
ตระเวนเวหา
หมายถึงน. วิธีรำละครท่าหนึ่ง อยู่ในอันดับว่า สารถีชักรถ กลดพระสุเมรุ ตระเวนเวหา. (ฟ้อน).
เป็นวรรคเป็นเวร,เป็นวักเป็นเวน
หมายถึงว. ไม่รู้จักจบจักสิ้น เช่น ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร.
เวน
หมายถึงก. มอบหรือย้ายโอนในอาการที่สละกรรมสิทธิ์ซึ่งมีอยู่ในขณะนั้น เช่น เวนหน้าที่ให้ผู้รับผิดชอบคนต่อไป เวนราชสมบัติ.