ตัวกรองผลการค้นหา
เฟื่องฟู
หมายถึงว. เจริญ, มั่งคั่ง, รุ่งเรือง, เช่น ฐานะกำลังเฟื่องฟู, ฟูเฟื่อง ก็ว่า.
กระฟูมกระฟาย
หมายถึงก. ฟูมฟาย.
เตาฟู่
หมายถึงน. เตาที่ใช้สูบลมพ่นนํ้ามันให้ขึ้นไปถูกไฟลุกเป็นเปลว.
ฟ่องฟู
หมายถึงก. ฟูฟ่อง.
ฟักฟูม
หมายถึงก. ทะนุถนอม, ประคับประคอง, ฟูมฟัก ก็ว่า.
ฟื้นฟู
หมายถึงก. ทำให้กลับเจริญงอกงามขึ้นมาใหม่ เช่น ฟื้นฟูศิลปวัฒนธรรมไทย ฟื้นฟูการละเล่นของไทย.
ฟูมฟาย
หมายถึงก. ทำฟองให้มาก, เล่นฟองนํ้า. ว. อาการที่มีนํ้าตานองหน้า เช่น ร้องไห้ฟูมฟาย; มากมาย, ล้นเหลือ, สุรุ่ยสุร่าย เช่น ใช้เงินฟูมฟาย คือ จับจ่ายใช้สอยเกินสมควร.
ถ้วยฟู
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลทราย ผสมด้วยผงฟู นวดให้เข้ากันแล้วทิ้งไว้จนแป้งขึ้นดี ใส่ถ้วยเล็ก ๆ นึ่ง.
ฟูก
หมายถึงน. ที่นอนที่ยัดด้วยนุ่นเป็นต้น มักทำเป็นลูกฟูก.
ฟูเฟื่อง
หมายถึงว. เจริญ, มั่งคั่ง, รุ่งเรือง, เฟื่องฟู ก็ว่า.
ฟูมน้ำ
หมายถึงก. ลุยนํ้า.
ฟูมฟายน้ำตา
หมายถึงก. เอามือทั้ง ๒ ข้างเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบหน้าเพราะความเศร้าโศกเสียใจอย่างหนัก.