ตัวกรองผลการค้นหา
แล้ง
หมายถึงน. หน้านํ้าแห้ง, ฤดูไม่มีฝน, ในคำว่า หน้าแล้ง ฤดูแล้ง. ก. ไม่มี เช่น แล้งน้ำใจ, มีน้อย เช่น แล้งน้ำ แล้งกวี. ว. ไม่มี, มีน้อย, เช่น ฝนแล้ง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ แห้ง เป็น แห้งแล้ง เช่น แผ่นดินนี้นับวันจะแห้งแล้งเป็นทะเลทราย.
ปูนแห้ง
หมายถึงน. เรียกสีชมพูอย่างหนึ่งคล้ายสีปูนกินกับหมากเมื่อแห้งว่า สีปูนแห้ง.
หน้าแห้ง
หมายถึงว. มีสีหน้าไม่แจ่มใสเพราะความทุกข์เช่นผิดหวัง.
หมากแห้ง
หมายถึงน. หมากที่ตากแห้งเพื่อเก็บไว้กินนาน ๆ.
กระเป๋าแห้ง
หมายถึง(ปาก) ว. ไม่มีเงินติดกระเป๋าเลย เช่น วันนี้เขากระเป๋าแห้ง.
บัวโรย
หมายถึงว. สีกลีบบัวแห้งหรือสีปูนแห้ง.
เกราะ
หมายถึง[เกฺราะ] ว. แห้งจนกรอบในลักษณะอย่างหญ้าแห้งหวายแห้งเป็นต้น เช่น ฟางแห้งเกราะ มะขามเกราะ.
หมาด
หมายถึงว. แห้งไม่สนิท, เกือบแห้ง, เช่น ผ้านี้ยังหมาดอยู่.
แห้งผาก
หมายถึงว. แห้งอย่างไม่มีความชื้นปนอยู่, แห้งสนิท.
อดอยากปากแห้ง
หมายถึงก. ไม่ได้กินของที่อยากกิน, อดแห้งอดแล้ง ก็ว่า.
หัวกระไดไม่แห้ง
หมายถึง(สำ) ว. มีแขกมาเยี่ยมเยือนอยู่เสมอ (มักใช้หมายถึงบ้านที่มีลูกสาวสวย หรือบ้านผู้มีอำนาจวาสนา).
ข้าวตาก
หมายถึงน. ข้าวสุกที่ตากแห้ง.