ตัวกรองผลการค้นหา
ผลาญ
หมายถึง[ผฺลาน] ก. ทำลายให้หมดสิ้นไป, บางทีหมายถึงทำลายทรัพย์สมบัติให้หมดสิ้นไป เช่น ผลาญพ่อผลาญแม่ คือ ทำลายทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ให้หมดสิ้นไป.
ผลาผล
หมายถึง[ผะลาผน] น. ลูกไม้ใหญ่น้อย. (ป.).
ผลึก
หมายถึง[ผะหฺลึก] น. ชื่อแก้วอย่างหนึ่งมีสีใสขาว เรียกว่า แก้วผลึก, สิ่งมีลักษณะขาวใสดั่งแก้ว เช่น น้ำตาลตกผลึก ผลึกน้ำตาล. (ป. ผลิก); (วิทยา) ของแข็งที่มีโครงสร้างเป็นรูปทรงเรขาคณิตที่แน่นอนเฉพาะตัว. (อ. crystal).
ผลือ
หมายถึง[ผฺลือ] น. ปม.
ผลุง
หมายถึง[ผฺลุง] ว. อาการที่ทิ้งหรือปาสิ่งของไปโดยเร็ว เช่น ทิ้งผลุง, อาการที่กระโดดไปโดยเร็ว ในคำว่า โดดผลุง, เสียงอย่างเสียงของหนักตกนํ้า.
ผลูบด
หมายถึงน. ทางเลี้ยว. (ข.).
ผวย
หมายถึงน. เรียกผ้าห่มนอนว่า ผ้าผวย.
ผสมผสาน
หมายถึงก. เก็บไว้ทีละเล็กทีละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.
ผอก
หมายถึงน. การกินข้าว; ข้าวที่กิน; ภาชนะที่อาจสวมหรือใส่สิ่งอื่นได้, ปลอก; ปลาหรือกุ้งประสมตำกับเกลือ. (ถิ่น-อีสาน) ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย.
หมายถึงว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง. (ม. คำหลวง มหาราช).
ผ่อง
หมายถึงว. ปลั่ง, ปราศจากมลทิน, ไม่ขุ่นมัว, เช่น ผิวผ่อง หน้าผ่อง ขาวผ่อง.
ผ่อนส่ง
หมายถึงก. ผ่อนชำระ เช่น ผ่อนส่งบ้าน; (ปาก) ค่อยเป็นค่อยไปทีละน้อย เช่น ตายแบบผ่อนส่ง.