ตัวกรองผลการค้นหา
ตรัส
หมายถึง(ราชา) ก. พูด. ว. แจ้ง, สว่าง, ชัดเจน.
พูด
หมายถึงก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
พูดจา
หมายถึงก. พูด.
โพล่ง
หมายถึง[โพฺล่ง] ว. ใช้ประกอบกับคำ พูด เป็น พูดโพล่ง หมายความว่า พูดอย่างไม่ยับยั้ง; เสียงดังอย่างเสียงกระโดดลงไปในนํ้า.
หวานนอกขมใน
หมายถึง(สำ) ก. พูด ทำ หรือแสดงให้เห็นว่าดีแต่ภายนอก แต่ในใจกลับตรงข้าม.
เอื้อน
หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อึ้น หรือ เอิ้น ก็ว่า.
จำนรรจ์
หมายถึง[-นัน] (กลอน) ก. เจรจา, พูด, กล่าว.
ประภาษ
หมายถึง[ปฺระพาด] ก. ตรัส, บอก, พูด. (ส. ปฺรภาษ; ป. ปภาส).
ภาษ
หมายถึง[พาด] ก. พูด, กล่าว, บอก. (ส.; ป. ภาส).
รับสั่ง
หมายถึง(ราชา) น. คำสั่ง (ใช้แก่เจ้านาย) เช่น มีรับสั่งให้เข้าเฝ้า. ก. พูด, บอก, (ใช้แก่เจ้านาย) เช่น ท่านรับสั่งให้หา.
ละเมอ
หมายถึงก. พูด ทำ หรือแสดงในเวลาหลับ, (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า หลงเพ้อ เช่น เขากลับไปนานแล้ว ยังละเมอว่าเขายังอยู่, มะเมอ ก็ว่า.
วทะ
หมายถึง[วะ-] น. คำพูด. ก. พูด, กล่าว. (ป.).