ตัวกรองผลการค้นหา
ปากตะไกร
หมายถึงว. ปากจัด, ชอบพูดจาเหน็บแนม.
ปากหวานก้นเปรี้ยว
หมายถึง(สำ) ก. พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ.
เปรยปราย
หมายถึงก. พูดทักทายทั่วไปไม่จำเพาะใคร.
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
หมายถึงก. พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า.
เพราะ
หมายถึงว. น่าฟัง, เสนาะ, ไพเราะ, เช่น เสียงเพราะ พูดเพราะ.
ภณะ
หมายถึง[พะ-] (แบบ) ก. กล่าว, พูด, บอก. (ป., ส.).
ภาษก
หมายถึง[พาสก] น. ผู้พูด. (ส.).
ลิ้นไม่มีกระดูก
หมายถึงก. พูดสับปลับ กลับกลอกเอาแน่ไม่ได้.
หักหน้า
หมายถึงก. ทำหรือพูดโดยเจตนาให้อีกฝ่ายหนึ่งได้อาย.
อำพะนำ
หมายถึงว. นิ่งอึ้งไม่พูดจา, อมพะนำ ก็ว่า.
ค่อนขอด
หมายถึงก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ยกความชั่วขึ้นมาว่าให้เจ็บใจ, ขอดค่อน ก็ว่า.
เก่งแต่ปาก
หมายถึงว. ดีแต่พูด ทำไม่ได้, ไม่เก่งจริง.