ตัวกรองผลการค้นหา
อุปเท่ห์
หมายถึง[อุปะเท่, อุบปะเท่] น. อุบายดำเนินการ, วิธีดำเนินการ. (ส. อุปเทศ; ป. อุปเทส).
อุปโยค
หมายถึง[อุปะโยก, อุบปะโยก] น. การใช้สอย, การทำให้เกิดประโยชน์. (ป., ส.).
อุปาธยาย
หมายถึง[อุปาดทะยาย, อุบปาดทะยาย] น. อุปัชฌาย์. (ส.; ป. อุปชฺฌาย).
อุ๊ย
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงอาการตกใจ มักเป็นเสียงผู้หญิง.
อุยยาน
หมายถึงน. อุทยาน, สวนเป็นที่รื่นรมย์. (ป.; ส. อุทฺยาน).
อุรเคนทร์
หมายถึงน. พญานาค. (ป. อุรค + ส. อินฺทร)
อุรุ
หมายถึงว. ใหญ่, ยิ่งใหญ่, เลิศ, ประเสริฐ. น. ทราย. (ป., ส.).
อุลกมณี
หมายถึง[อุนละกะมะนี] น. อุกกาบาตที่นำมาเจียระไนทำเป็นเครื่องประดับ เชื่อว่าเป็นเครื่องรางอย่างหนึ่ง.
อุแว้
หมายถึงก. ร้อง (ใช้แก่เด็กแดง ๆ) เช่น เด็กคนนี้ พออุแว้ออกมาก็มีเงินเป็นล้านแล้ว, แว้ ก็ว่า. ว. เสียงอย่างเสียงเด็กแดง ๆ ร้อง เช่น เสียงลูกร้องอุแว้, แว้ ก็ว่า.
อุษณกร
หมายถึง[-กอน] น. “ผู้กระทำความร้อน” หมายถึง พระอาทิตย์.
อุสภ
หมายถึง[อุสบ] น. ชื่อมาตราวัดความยาวของอินเดียโบราณเท่ากับ ๑ เส้น ๕ วา, ๘๐ อุสภ เป็น ๑ คาวุต. (ป.).
อุสส่าห์,อุสสาหะ
หมายถึง[อุด-] น. อุตสาหะ. ก. อุตส่าห์. (ป.; ส. อุตฺสาห).