ตัวกรองผลการค้นหา
เย็น
หมายถึงว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกน้ำแข็งเป็นต้น, หนาว, หายร้อน, ตรงข้ามกับ ร้อน; ไม่รู้สึกกระวนกระวาย เช่น เย็นใจ.
การแผ่รังสี
หมายถึง(ความร้อน) น. การส่งถ่ายพลังงานความร้อนในลักษณะเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าซึ่งเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเท่ากับความเร็วของแสง เมื่อเทหวัตถุใดดูดกลืนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้านั้นไว้ได้ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าก็จะแปรสภาพเป็นพลังงานความร้อนเป็นผลให้เทหวัตถุนั้นมีอุณหภูมิสูงขึ้นกว่าเดิม.
ท้องเฟ้อ
หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.
เบญจภูต
หมายถึงน. ธาตุทั้ง ๕ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม อากาศ.
ปาดหาว
หมายถึงน. ลมที่พาใบเรือตลบขึ้นปลายเสา.
จับโปง
หมายถึง(โบ) น. ลมที่ทำให้ปวดเมื่อยตามข้อต่าง ๆ.
นิ่งแน่
หมายถึงว. อาการที่ไม่ไหวติงไปชั่วระยะหนึ่งเพราะเป็นลมเป็นต้น, แน่นิ่ง ก็ว่า.
บ่มผิว
หมายถึงก. ทำให้ผิวงามด้วยการอยู่ในที่ซึ่งไม่ถูกแดดถูกลมจนเกินไป.
มหาจักร
หมายถึงน. ชื่อยาไทยแก้ลมเพื่อซางโค.
สั่ง
หมายถึงก. ทำให้ลมดันนํ้ามูกออกจากจมูกโดยแรง ในคำว่า สั่งน้ำมูก.
กัมมัชวาต
หมายถึง[กำมัดชะวาด] (แบบ) น. กรรมชวาต, ลมเบ่ง. (ป.).
มรุต
หมายถึงน. เจ้าแห่งพายุ, เจ้าแห่งลม; เทวดาพวกหนึ่ง. (ส.).