ตัวกรองผลการค้นหา
พระหิด
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
หน้าเซ่อ
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่รู้ไม่ชี้หรือทำเป็นไม่รู้เรื่อง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
กะลิงปลิง
ยาจก,ยาจนก
หมายถึง[-จก, -จะนก] น. คนขอทาน. (ป., ส.).
ไก๋
หมายถึง(ปาก) ว. ไถลทำเป็นไม่รู้.
ตาบอดสอดตาเห็น
หมายถึง(สำ) อวดรู้ในเรื่องที่ตนไม่รู้.
อือ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.
ฮู้
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. รู้.
ปิดบัง
หมายถึงก. ไม่เปิดเผย เช่น ปิดบังความรู้ ปิดบังความจริง.
ขอบข่าย
หมายถึงน. ขอบเขตงานหรือความรู้ที่อยู่ในความรับผิดชอบ.
นักปราชญ์
หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.
หลักวิชา
หมายถึงน. ความรู้ที่เป็นหลักของแต่ละวิชา.