ตัวกรองผลการค้นหา
วาจาล
หมายถึง(แบบ) ว. ช่างพูด. (ป., ส.).
จำนรรจา
หมายถึง[-นันจา] (กลอน) ก. เจรจา, พูด, กล่าว.
คอหอยตีบ
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกตื้นตันใจพูดไม่ออก.
ปากม้า
หมายถึงว. ปากร้าย, ชอบพูดหยาบคาย.
เปรียบปราย,เปรียบเปรย
หมายถึงว. อาการที่พูดว่ากระทบกระเทียบไม่เจาะจง.
ยั่วเย้า
หมายถึงก. พูดหยอกล้อ, กระเซ้า.
ร้อยลิ้น,ร้อยลิ้นกะลาวน
หมายถึงว. อาการที่พูดกลับกลอกตลบตะแลง.
ต่อตาม
หมายถึงก. พูดเกี่ยงราคาในเรื่องซื้อขาย, พูดเกี่ยงผลประโยชน์ในการทำความตกลงกัน.
แปร่ง
หมายถึง[แปฺร่ง] ว. มีเสียงพูดผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ, ไม่สนิท.
อักษร,อักษร-
หมายถึง[อักสอน, อักสอระ-, อักสอน-] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).
เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี
หมายถึงก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.
จ๋อแจ๋
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงเด็กพูด.