ค้นเจอ 548 รายการ

วาโมร

หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).

กะต่อย

หมายถึงน. พลูป่า เรียกว่า พลูกะต่อย. (ปรัดเล).

บุก

หมายถึงก. ลุย, ฝ่าไป, เช่น บุกโคลน บุกป่า.

วนสณฑ์,วนสัณฑ์

หมายถึงน. ป่าสูง, ป่าดง, ราวป่า, แนวป่า. (ป.).

ดง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น เช่น ขึ้นเป็นดง, ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น เช่น ดงกล้วย, โดยปริยายเรียกสถานที่ที่มีคนหรือสัตว์เป็นต้นประเภทเดียวกันรวมอยู่ด้วยกันมาก ๆ เช่น ดงผู้ร้าย ดงเสือ.

ทิ้งไพ่

หมายถึงก. ปล่อยไพ่ตัวที่ไม่ต้องการให้แก่มือล่าง.

ชระงม

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ป่ากว้าง, ป่าใหญ่. ว. เปลี่ยวเปล่า, เงียบสงัด, เช่น อยู่ชระงมนั้น. (ม. คำหลวง มหาราช).

ทอดทฤษฎี

หมายถึง(แบบ) ก. มองไปรอบ ๆ, ตั้งใจดู, เช่น เวลาท่านทอดทฤษฎี. (เสือโค).

รกร้าง

หมายถึงว. รกเพราะปล่อยทิ้งไว้ เช่น ที่รกร้าง ที่ดินรกร้างว่างเปล่า.

อรธาน

หมายถึง[ออระ-] (โบ) ว. ที่ปล่อยปละละไว้โดยไม่หวงแหน เช่น ของอรธาน.

อชิน

หมายถึงน. หนังรองนั่งของนักพรต; หนังสัตว์, หนังเสือ. (ป., ส.).

พระหารณย์,พระหารัณย์

หมายถึงน. ป่าใหญ่. (ป. พฺรหา + ส. อารณฺย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ