ตัวกรองผลการค้นหา
มั่ว
หมายถึงก. สุมกัน, รวมกัน, ออกัน, ประชุม; ปะปนกันจนแยกไม่ออก เช่น วางของมั่วไปหมด.
มัวซัว
หมายถึงว. ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, เช่น หูตามัวซัว ผ้าสีตกมัวซัว.
มัวเมา
หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.
มัวหมอง
หมายถึงว. มีมลทิน, ไม่บริสุทธิ์.
มัสตาร์ด
หมายถึงน. สารพิษร้ายแรงชนิดหนึ่ง มีชื่อทางเคมีว่า ไดคลอโรไดเอทิลซัลไฟด์ (dichloro diethylsulphide) มีสูตร (CH2CH2Cl)2 S ลักษณะเป็นของเหลวคล้ายนํ้ามัน เคยใช้ในสงครามโลกครั้งที่ ๑ และเรียกกันว่า แก๊สมัสตาร์ด.
มัสรู่
หมายถึง[มัดสะหฺรู่] น. ชื่อผ้าไหมมีริ้วเป็นสีต่าง ๆ, เข้มขาบไหม ก็เรียก. (ฮ. มัศรู; ม. มิสรู).
มัสสุ
หมายถึงน. หนวด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระมัสสุ. (ป.).
มาฆ,มาฆ-,มาฆะ,มาฆะ
หมายถึง[-คะ-] น. ชื่อเดือนที่ ๓ แห่งจันทรคติ ตกราวเดือนกุมภาพันธ์. (ป., ส.).
มาฆะ,มาฆะ,มฆะ,มฆา
หมายถึง[-, มะคะ, มะคา] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๐ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปโคมูตร วานร หรืองอนไถ, ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวงอนไถ หรือ ดาวงูผู้ ก็เรียก. (ป., ส.).
มาณพ
หมายถึง[-นบ] น. ชายหนุ่ม, ชายรุ่น. (ป., ส.).
มาตร,มาตร,มาตร-,มาตร-
หมายถึง[มาด] ว. สักว่า. สัน. สักว่า, แม้ว่า. (ส. มาตฺร; ป. มตฺต).
มาตราพฤติ
หมายถึงน. ฉันท์ที่กำหนดด้วยมาตรา คือ กำหนดคำในฉันท์แต่ละคำเป็นมาตราส่วน เช่น คำครุ กำหนดเป็นความยาวของเสียง ๒ มาตรา คำลหุ กำหนดเป็นความยาวของเสียง ๑ มาตรา.