ตัวกรองผลการค้นหา
กระโหม
หมายถึง[-โหมฺ] (กลอน) ก. โหม เช่น ศัพท์ส้าวกระโหมโครม. (บุณโณวาท).
กำมะหยี่
หมายถึงน. ชื่อดาวเรืองพันธุ์หนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ตอดต่อ
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
กระซุง
หมายถึงน. พนักงาน, ตำแหน่ง. (พจน). (เทียบ กระทรวง).
กะพ้อ
ช่างเหล็ก
ตาเรือ
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).
บ้องตะลา
หมายถึงน. งูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).
ประวิสรรชนีย์
หมายถึง[ปฺระวิสันชะนี] ก. ใส่เครื่องหมายวิสรรชนีย์.
พิฆน์
หมายถึงน. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).
วิกรัย
หมายถึง[วิไกฺร] น. การขาย. (ส. วิกฺรย; ป. วิกฺกย).
วิลาวัณย์
หมายถึงว. งามยิ่ง, งามเลิศ. (ส. วิ + ลาวณฺย).