ตัวกรองผลการค้นหา
มร,มร-
หมายถึง[มะระ-, มอน-] น. ความตาย. (ป.).
มัจจุ
หมายถึงน. ความตาย. (ป.; ส. มฺฤตฺยุ).
วัชฌ์
หมายถึงก. ฆ่า, ทำให้ตาย. (ป.).
สิ้นลมปราณ
หมายถึงก. ตาย เช่น เขาสิ้นลมปราณไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้.
แฉ
หมายถึงน. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ.
ประมาณตน,ประมาณตัว
หมายถึงก. สำนึกในฐานะของตน. ว. เจียมตัว, ไม่ทำอะไรเกินฐานะของตน.
มะตี
หมายถึงก. ตาย. (ช.; ส. มฺฤติ).
ไม้ใกล้ฝั่ง
หมายถึง(สำ) ว. แก่ใกล้จะตาย.
ไม้ล้มขอนนอนไพร
หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.
สินระบาด
หมายถึงน. ทรัพย์ของผู้ตายที่กระจัดกระจายอยู่.
เบาะ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ตี ฟัน หรือทุบเป็นต้นแต่เบา ๆ เช่น ตีเบาะ ๆ.
ผิดนัก
หมายถึง(สำ) ถ้าพลาดไป เช่น ผิดนักก็แค่ตาย.