ตัวกรองผลการค้นหา
เอกอุ
หมายถึง[เอก-] ว. เอกเป็นเลิศ. (ตัดมาจาก เอกอุดม); มากมาย, หนักหนา, เช่น ทำผิดอย่างเอกอุ.
กระอุ
หมายถึง(กลอน) ก. ระอุ; ร้อนรน เช่น กระอุอุระประปราณ. (สมุทรโฆษ; สรรพสิทธิ์), หนึ่งรัศมีพระสุริยเย็น รัศมีพระจันทร์เป็น กระอุแลกลับร้อนรน. (อภิไธยโพธิบาทว์), ใช้เป็น กระอุก หรือ ประอุก ก็มี.
ขนอุย
หมายถึงน. ขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น.
ครรภ์ไข่ปลาอุก
หมายถึงน. ครรภ์ผิดปรกติที่เซลล์เยื่อหุ้มตัวอ่อนกลายเป็นเนื้องอกในมดลูก มีลักษณะเป็นเม็ดติดกันเป็นพวงคล้ายไข่ปลาอุก. (อ. mole, hydatid mole, hydatidiform mole).
ชรอุ่ม
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ชอุ่ม, มืดคลุ้ม, มืดมัว, เช่น อากาศชรอุ่มอับ ทิศบังด้วยธุลี. (สุมทรโฆษ).
ร่วมท้อง,ร่วมอุทร
หมายถึงว. มีแม่เดียวกัน.
เล่นพิเรนทร์,เล่นวิตถาร,เล่นอุตริ
หมายถึงก. กระทำสิ่งที่นอกลู่นอกทางหรือนอกรีตนอกรอยเพื่อความสนุกเป็นต้น เช่น เล่นอุตริเอาน้ำสกปรกมาสาดในงานสงกรานต์.
วัยอุ้ม
หมายถึงน. วัยของเด็กก่อนวัยจูง.
ศาลอุทธรณ์ภาค
หมายถึง(กฎ) ดู ศาลอุทธรณ์.
อุกฉกรรจ์
หมายถึงว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.
อุกฤษฏ์
หมายถึง[-กฺริด] ว. สูงสุด. (ส. อุตฺกฺฤษฺฏ; ป. อุกฺกฏฺ).
อุกลา
หมายถึง[อุกกะลา] น. คบเพลิง. (ส. อุลฺกา; ป. อุกฺกา).