ตัวกรองผลการค้นหา
วิทธะ
หมายถึง(แบบ) ว. เจาะ, แทง, ฉีกขาด, เป็นแผล, เป็นรู, แตก. (ป., ส.).
ติงส,ติงส-,ติงสติ
หมายถึง[ติงสะ-] (แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).
แตกคอ
หมายถึงก. หมางใจกันเพราะภายหลังเกิดมีความเห็นหรือรสนิยมไม่ตรงกัน, แตกสามัคคี.
โคม่า
หมายถึงน. ภาวะหมดสติขั้นรุนแรง เกิดจากโรค การบาดเจ็บ ยาพิษ. (อ. coma).
ระส่ำระสาย
หมายถึงก. กระจัดพลัดพราย, เสียกระบวน, เช่น กองทัพแตกระส่ำระสาย; วุ่นวาย, เกิดความไม่สงบ, เช่น บ้านเมืองระส่ำระสาย.
แล้วก็แล้วไป
หมายถึงว. อาการที่พูดปลอบใจหรือให้สติว่า เมื่อเหตุการณ์สิ้นสุดหรือยุติลงแล้ว ก็ไม่ควรเก็บมาเป็นกังวลหรือรื้อฟื้นขึ้นมาอีก.
สำรวม
หมายถึงก. ระมัดระวัง เช่น สำรวมกิริยามารยาท สำรวมตา สำรวมปาก, เหนี่ยวรั้ง, ครอง, เช่น สำรวมสติ.
พุพอง
หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดผุดขึ้นพองใสตามตัว แล้วแตกออกมีนํ้าเหลืองหรือนํ้าเลือดนํ้าหนอง.
บ้า
หมายถึงว. เสียสติ, วิกลจริต, สติฟั่นเฟือน, หลงใหลหรือมัวเมาในสิ่งนั้น ๆ จนผิดปรกติ เช่น บ้ากาม บ้ายศ บ้าฟุตบอล; อาการที่สัตว์บางชนิดเช่นหมาเป็นโรคกลัวนํ้า เรียกว่า หมาบ้า.
ญญ่าย
หมายถึง(แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคำว่า หนีญญ่ายพ่ายจแจ้น. (จารึกสยาม).
บ้า ๆ
หมายถึงว. แผลง ๆ, แตกต่างไปจากปรกติ, เช่น ทำบ้า ๆ เล่นบ้า ๆ.
จแจ้น
หมายถึง(แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคำว่า หนีญญ่ายพายจแจ้น. (จารึกสยาม).