ตัวกรองผลการค้นหา
ไข่แดง
หมายถึงน. ส่วนของไข่สัตว์ เช่น ไข่ของนก ไข่ของสัตว์เลื้อยคลาน อยู่รอบส่วนที่จะเจริญเป็นตัวอ่อน มักมีสีเหลืองหรือแดง เป็นสารประเภทไขมันที่สะสมไว้สำหรับเลี้ยงตัวอ่อนขณะที่เติบโต.
ผลุ
หมายถึง[ผฺลุ] ว. เสียงดังอย่างเสียงของอ่อนน่วมตกลง เช่น มะละกอสุกหล่นลงมาดังผลุ.
ระชวย
หมายถึงก. ชวย, พัดอ่อน ๆ, พัดเรื่อย ๆ, (ใช้แก่ลม).
เหลาหลก
หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
ยาคุ,ยาคู
หมายถึงน. ข้าวต้ม; เรียกขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวอ่อนว่า ข้าวยาคุ หรือ ข้าวยาคู. (ป.).
ลูกชิด
หมายถึงน. เนื้อในเมล็ดอ่อนของต้นตาวเชื่อมกินได้. (ดู ตาว ๒, ต๋าว).
เกลียง
หมายถึง[เกฺลียง] น. หญ้า เช่น เกลียงอ่อนห่อนโคลด ละไว้. (โลกนิติ).
ย่ำเทือก
หมายถึงก. ยํ่าดินโคลนพื้นนาที่จะตกกล้าให้อ่อนเหลว, ย่ำขี้เทือก ก็เรียก.
หน่อไม้ฝรั่ง
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Asparagus officinalis L. ในวงศ์ Asparagaceae หน่ออ่อนกินได้.
โชย,โชยชาย
หมายถึงก. อาการที่ลมพัดอ่อน ๆ เช่น ลมโชย กลิ่นโชย; เดินกรีดกราย.
นุ่มนิ่ม
หมายถึงว. กิริยามารยาทที่อ่อนโยนน่ารักน่าเอ็นดูอย่างเด็ก ๆ, อ่อนนุ่มอย่างไข่จะละเม็ด.
เย็นตา
หมายถึงว. ชื่นตา, สบายตา, ดูแล้วสบายใจ, เช่น สีเขียวอ่อนเย็นตา.