คำในภาษาไทยแบหมายถึง ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้. ภาพประกอบ แบ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันตระแบง ฟาก วิ่งระแบง ห้ามญาติ ห้ามพระแก่นจันทน์ แฉ แบะ แวน แวนดา แวววิเชียร แส แสงสว่างแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าเบื่อเป็นยารุถัดไปแบ้