คำในภาษาไทยเปรื่องหมายถึง [เปฺรื่อง] ก. เชี่ยวชาญ, ปรุโปร่ง, แตกฉาน, เช่น ปัญญาเปรื่อง สมองเปรื่อง. ว. เสียงดังอย่างเสียงถ้วยชามกระทบกันหรือตกแตก.เปรื่อง อ่านว่าอ่านว่า /เปฺรื่อง/ ภาพประกอบ เปรื่อง คำในภาษาไทยที่คล้ายกันเวค เวจ,เวจ- เวชยันต์ เวชศาสตร์ เวณิ เวท เวทนา เวทมนตร์ เวนคืน เวนไตย เวมัติก,เวมัติก- เว้ยแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าเปรียะ,เปรี๊ยะถัดไปเปรื่องปราด