คำในภาษาไทยเถาวัลย์หมายถึง น. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. (ป., ส. วลฺลิ, วลฺลี). ภาพประกอบ เถาวัลย์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันฉุป,ฉุป- ชุด ซุ้ม นาคลดา ย่างทราย ย่านทราย วัลย์ วัลลี เขา เครือเขา เชือกเขา เวคแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "พจนานุกรมไทย"ก่อนหน้าเถ้ารึงถัดไปเถาวัลย์กรด
