พจนานุกรมไทย

คำในภาษาไทย

ยืน

หมายถึง ก. ตั้งอยู่ เช่น เสายืนเรียงเป็นแถว, เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป. ว. นาน, ยาว เช่น อายุยืน, ยืด เช่น คบกันยืนนาน; คงอยู่, อยู่กับที่ไม่เปลี่ยนแปลง เช่น ยืนคํา; คงเดิม เช่น พิพากษายืน; ยาวเป็นแนวตรงเข้าไป เช่น ที่ดินยืนเข้าไป ๓ เส้น.

 ภาพประกอบ

  • ยืน ความหมาย หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย ยืน หมายถึง ก. ตั้งอยู่ เช่น เสายืนเรียงเป็นแถว, เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป. ว. นาน, ยาว เช่น อายุยืน, ยืด เช่น คบกันยืนนาน; คงอยู่, อยู่กับที่ไม่เปลี่ยนแปลง เช่น ยืนคํา; คงเดิม เช่น พิพากษายืน; ยาวเป็นแนวตรงเข้าไป เช่น ที่ดินยืนเข้าไป ๓ เส้น.

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

ช้างยืนแท่น นอน ยก ยืนกระต่ายสามขา ยืนคำ ยืนยาม ยืนแท่น สอนยืน อกรรมกริยา อิริยาบถ เทวดายืนแท่น เทียรฆ,เทียรฆ-

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "ยืน"

 บทความปักหมุด

 บทความยอดนิยม

 บทความอื่น ๆ จาก "พจนานุกรมไทย"