คำในภาษาไทย
ฝีดาษ
หมายถึง น. ชื่อโรคระบาดชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงแล้วมีผื่นขึ้นดาษตามใบหน้าและลำตัว ต่อมาผื่นจะกลายเป็นตุ่ม ตุ่มใส ตุ่มหนอง และตกสะเก็ด ตามลำดับ เมื่อหายแล้วมีแผลเป็นเป็นรอยบุ๋ม, ไข้ทรพิษ ก็เรียก, โบราณเรียก ไข้หัว. (อ. smallpox, variola).
ภาพประกอบ ฝีดาษ
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ดาษ ทรพิษ ปลูกฝี ฝน ฝนตกอย่าเชื่อดาว ฝี มอด หน้าข้าวตัง หน้ามอด ออกฝี,ออกฝีดาษ ไข้ทรพิษ ไข้หัว